Mielecka Irena z domu Bawół, urodzona 21 października 1921 r., córka Józefa i Katarzyny z domu Węcel, narodowość polska, wyznanie rzymskokatolickie, zawód: pielęgniarka, zamieszkała w okresie okupacji w Warszawie.
Przyczyny, okoliczności i rodzaj represji:
W czasie okupacji Irena uczyła się i mieszkała w Warszawie. Święta spędzała z rodziną we Lwowie. Jej siostra Felicja Tewel, żona żydowskiego adwokata Maurycego Tewela, udzielała pomocy Żydom. Na prośbę siostry Irena udzieliła schronienia w Warszawie Sabinie Poper. Z pomocy Ireny Mieleckiej korzystały także inne osoby narodowości żydowskiej (m.in. Maria Korzennik), które przede wszystkim otrzymywały od niej aryjskie dokumenty i dla których organizowała odpowiednie schronienia. W styczniu 1943 r. do domu Felicji we Lwowie wtargnęło gestapo. Po pobieżnej rewizji w mieszkaniu, przebywająca w nim wówczas Irena została aresztowana pod zarzutem dostarczania Żydom aryjskich dokumentów. Razem z nią aresztowano jej szwagra Maurycego Tewela, który został następnie wywieziony do obozu koncentracyjnego Auschwitz, gdzie zginął. Irena Mielecka dzięki zabiegom rodziny została po kilku tygodniach zwolniona z więzienia. Irena Mielecka została uhonorowana tytułem Sprawiedliwej wśród Narodów Świata 25 września 1989 r.
Źródło: AŻIH, Dział Dokumentacji Odznaczeń Yad Vashem w Żydowskim Instytucie Historycznym (1979–2004), sygn. 1453.
Bibliografia: Grynberg M., Księga Sprawiedliwych, Warszawa 1993, s. 573–574. Księga Sprawiedliwych wśród Narodów Świata. Ratujący Żydów podczas Holocaustu – Polska, red. I. Gutman, red. wyd. polskiego D. Libionka, R. Kuwałek, A. Kopciowski, Kraków 2009, t. I, s. 27.
Autor: Elżbieta Rączy
