Mazurkiewicz Kornelia, urodzona 1880 r. w Podhajcach, córka Jana i Anny z domu Kozłowskiej, narodowość polska, wyznanie rzymskokatolickie, zawód: nauczycielka, urzędnik pocztowy, zamieszkała w okresie okupacji we Lwowie.
Mazurkiewicz Aniela, bratanica Kornelii Mazurkiewicz.
Przyczyny, okoliczności i rodzaj represji:
Kornelia Mazurkiewicz w drugiej połowie 1941 r. udzieliła schronienia mężczyźnie narodowości żydowskiej (Eugeniuszowi Henrykowi Scheimanowi), którego przywiozła do niej jej krewna Janina Mazurkiewicz. W mieszkaniu Kornelii Mazurkiewicz nie było jednak odpowiednich warunków do ukrywania, dlatego Scheiman wkrótce przeniósł się do rodziny Józefików w Przemyślu. W lutym 1942 r. został tam przypadkowo odkryty przez stacjonujących w pobliżu niemieckich żołnierzy z kompanii saperów. Nie mając już wówczas innego wyjścia, powrócił do domu Kornelii Mazurkiewicz do Lwowa. Polka ukrywała go we własnym mieszkaniu, jednak Scheiman nie przestrzegał względów bezpieczeństwa. W połowie marca 1942 r. wyszedł z mieszkania i udał się do fryzjera. Tam został rozpoznany i zastrzelony przez SS-mana. Tego samego dnia wieczorem Kornelia Mazurkiewcz została aresztowana przez Niemców. Razem z nią została także zatrzymana jej bratanica Aniela Mazurkiewicz, która wówczas przebywała w jej mieszkaniu. Obie zginęły w nieznanych okolicznościach.
Źródło: AŻIH, Dział Dokumentacji Odznaczeń Yad Vashem w Żydowskim Instytucie Historycznym (1979–2004), sygn. 2443; Relacja pisemna Mieczysława Józefika (w zbiorach autora).
Bibliografia: Hurkała T., Nie ulękniesz się, gdy nadejdzie zniszczenie, „Zielony Sztandar” 2001, nr 26.
Autor: Elżbieta Rączy
