Fortuńska Lidia (po mężu Stawicka), urodzona 22 maja 1927 r., córka Józefa i Władysławy z domu Albekier, zamieszkała w okresie okupacji w Warszawie.
Fortuński Józef, żona Władysława z domu Albekier, zamieszkały w okresie okupacji w Warszawie.
Przyczyny, okoliczności i rodzaj represji:
Od 1940 r. do 1941 r. Józef Fortuński z żoną Władysławą oraz córką Janiną ukrywali w swoim mieszkaniu przy ul. Twardej 60 w Warszawie znajomą rodzinę narodowości żydowskiej (Abrama Bergiera, Łaję Bergier, Czesławę Bergier, Zofia Bergier-Loretz z 3-letnim synem Bogdanem oraz Lucjana Bergiera). Ponadto Lidia Fortuńska dostarczała żywość do getta warszawskiego. Na skutek donosu sąsiadki Henryki Banach ukrywająca się rodzina zmuszona była regularnie płacić Niemcom (prawdopodobnie funkcjonariuszom gestapo) za uniknięcie aresztowania. W 1941 r. (brak dokładnej daty) rodzina Bergier, w związku z wyczerpaniem się oszczędności, opuściła mieszkanie Fortuńskich. Podczas następnej wizyty Niemców, którzy stwierdzili ucieczkę ukrywających się osób narodowości żydowskiej, Lidia oraz Józef Fortuńscy zostali brutalnie pobici. Cała rodzina Fortuńskich została uhonorowana tytułem Sprawiedliwych wśród Narodów Świata 11 września 2002 r.
Źródło: Yad Vashem, Departament Sprawiedliwych wśród Narodów Świata, sygn. 9778 [Relacja Janiny Fortuńskiej-Mazur, Warszawa 19.12.2001; Oświadczenie Lidii Stawickiej z 21.04.2001; Oświadczenie Czesławy Bergier-Jaros z 21.01.2002 r.].
Bibliografia: Polacy ratujący Żydów w czasie Zagłady. Przywracanie pamięci, Warszawa 2008, s. 93.
Autor: Tomasz Gonet
