× Zamknij
× zamknij menu

Indeks represjonowanych

Stanisławski Zbigniew

Stanisławski Zbigniew, urodzony 12 czerwca 1925 r. w Wągrowcu, syn Czesława, zawód: robotnik, zamieszkały w okresie okupacji w Poznaniu, zmarł 10 maja 2007 r.

 

Przyczyny, okoliczności i rodzaj represji:

Zbigniew Stanisławski zatrudniony był w prywatnej firmie mieszczącej się na poznańskim Antoninku, w której jako pomocnicy pracowali również Żydzi z obozu. Nawiązał tam bliższy kontakt z Żydem Kurtem Krausem. Na prośbę Krausa wyraził zgodę na przesyłanie pod swój prywatny adres paczek z czeskiej Pragi z artykułami żywnościowymi i bielizną dla ludności żydowskiej. Po otrzymaniu przekazywał je potajemnie Krausowi (prawdopodobnie przekazał w ten sposób sześć paczek żywnościowych). Sąd Obwodowy w Poznaniu na posiedzeniu z 10 grudnia 1942 r. skazał Stanisławskiego na rok pozbawienia wolności. Karę odbywał w tzw. więzieniu macierzystym w Poznaniu, a następnie w więzieniu w Rawiczu. Po odsiedzeniu kary przekazany do dyspozycji poznańskiego gestapo. 4 lutego 1944 r. został przetransportowany do obozu koncentracyjnego Gross-Rosen, gdzie przebywał do lutego 1945 r., a następnie został przeniesiony do obozu koncentracyjnego Mittelbau.


Źródło: APP, Zakład Karny w Rawiczu, 1477, s. 1–21; AMMwŻ, akta więzienne Z. Stanisławskiego (odpis); IPN Po, OKBZH, S.2/93/H, zeznanie Z. Stanisławskiego złożone 27.11.1995 r.; www.straty.pl.

Bibliografia: Ziółkowska A., Obozy pracy przymusowej dla Żydów w Wielkopolsce w latach okupacji hitlerowskiej (1941–1943), Poznań 2005, s. 220.

Autor: Marcin Podemski

Wpis pochodzi z:

Rejestr faktów represji na obywatelach polskich za pomoc ludności żydowskiej w okresie II wojny światowej
Opis oraz publikacja w formie PDF