Pośniak Władysław, urodzony 30 lipca 1916 r. w Długowoli (powiat grójecki), syn Jana i Zofii z domu Parszewskiej, narodowość polska, wyznanie rzymskokatolickie, żona Anna z domu Jabłońska, zawód: kierowca, zamieszkały okresie okupacji w Warszawie.
Przyczyny, okoliczności i rodzaj represji:
Władysław Pośniak pracował jako kierowca w jednej z warszawskich firm. 16 grudnia 1942 r. został aresztowany przez funkcjonariuszy policji bezpieczeństwa i osadzony w więzieniu przy ul. Malczewskiego w Radomiu. Powodem aresztowania Władysława Pośniaka było „przewożenie Żydów bez wymaganego zezwolenia”. Brak bliższych informacji o okolicznościach tej sprawy. W okresie pobytu w więzieniu radomskim Władysław Pośniak przebywał na jego oddziale specjalnym, znajdującym się pod całkowitą kontrolą funkcjonariuszy Sipo. Śledztwo w jego sprawie zostało zamknięte po zaledwie trzech tygodniach wyrokiem sądu, skazującym go na osadzenie w obozie koncentracyjnym. Transportem więźniarskim, który odszedł z Radomia 7 stycznia 1943 r., przewieziono go do obozu na Majdanku. Jego dalsze losy pozostają nieznane. Najprawdopodobniej jednak poniósł w tym obozie śmierć.
Źródło: APR, Więzienie w Radomiu, P-905, Arkusz ewidencyjny Władysława Pośniaka.
Bibliografia: Kiełboń J., Piątkowski S., Z badań nad transportem radomskim, „Zeszyty Majdanka” 2001, t. 21; Piątkowski S., Więzienie niemieckie w Radomiu 1939–1945, Lublin 2009; Piątkowski S., Za pomoc Żydom osadzeni w więzieniu radomskim, „Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej” 2009, nr 3.
Autor: Sebastian Piątkowski
