× Zamknij
× zamknij menu

Indeks represjonowanych

Antoniak Bazyli

Antoniak Bazyli, urodzony 16 września 1892 r. w Nowosiółkach (powiat rudecki, województwo lwowskie), syn Jerzego i Paraskewii, narodowość ukraińska, wyznanie greckokatolickie, zawód: właściciel łaźni, zamieszkały w okresie okupacji w Szydłowcu.

 

Przyczyny, okoliczności i rodzaj represji:

W okresie okupacji Bazyli Antoniak prowadził w Szydłowcu łaźnię publiczną. 12 lutego 1943 r. został aresztowany przez żandarmerię i osadzony w więzieniu radomskim. Powodem aresztowania było ukrywanie przez niego dwojga żydowskich dzieci o nieznanych personaliach, które wydostały się z szydłowieckiego getta. Okoliczności, w jakich o fakcie tym dowiedzieli się Niemcy, pozostają nieznane. 25 czerwca 1943 r. Antoniak został skazany przez radomski sąd specjalny na śmierć. Po otrzymaniu wyroku zwrócił się do generalnego gubernatora Hansa Franka z prośbą o złagodzenie kary. 23 lutego 1944 r. naczelnik więzienia radomskiego został poinformowany przez zwierzchników, że gubernator nie skorzystał z prawa łaski. Wyrok wykonano prawdopodobnie w kilka dni później (dokładna data nie jest znana).


Źródło: APR, Więzienie w Radomiu, A-99. Arkusz ewidencyjny Bazylego Antoniaka.

Bibliografia: Piątkowski S., Więzienie niemieckie w Radomiu 1939–1945, Lublin 2009.

Autor: Sebastian Piątkowski

Wpis pochodzi z:

Rejestr faktów represji na obywatelach polskich za pomoc ludności żydowskiej w okresie II wojny światowej
Opis oraz publikacja w formie PDF