Szramek Michał, urodzony 3 czerwca 1895 r. w Dolinie koło Drohobycza, narodowość polska, wyznanie rzymskokatolickie, zawód: maszynista, w okresie okupacji niemieckiej zamieszkały w Drohobyczu.
Przyczyny, okoliczności i rodzaj represji:
Michał Szramek od 12 czerwca 1942 r. do sierpnia 1943 r. wynajmował mieszkanie w swoim domu przy ulicy Ogrodowej w Drohobyczu uciekinierom z getta: Salomonowi Herzigowi (pod nazwiskiem Białowąs) i jego żonie. Pobierał za to bardzo wysoki czynsz. Przez kilka dni, w listopadzie 1942 r., zapewnił schronienie także ich córce wraz z mężem Marcelim Ruhrbergiem – zastępcą przewodniczącego drohobyckiego judenratu i ich synowi. Ponadto pośredniczył w przekazywaniu korespondencji, pieniędzy i paczek ukrywanym przez siebie Żydom. Czynił to również za wynagrodzeniem. Szramek został aresztowany 6 sierpnia 1943 r. i osadzony 2 września 1943 r. w więzieniu we Lwowie. 15 marca 1944 r. został przetransportowany do zakładu karnego w Rzeszowie, potem do więzienia o zaostrzonym rygorze w Hameln, skąd przeniesiono go 30 września 1944 r. do Görlitz. Termin rozprawy wyznaczono pierwotnie na 30 października 1944 r., potem na 2 grudnia 1944 r, ale z powodu braku kluczowego świadka rozprawę odroczono na 27 stycznia 1945 r. Nie ma informacji, czy rozprawa się odbyła. Dalsze losy Szramka pozostają nieznane.
Źródło: AFB, Sąd Specjalny we Lwowie, R. 137/66; R. 137/174.
Autor: Aleksandra Namysło
Tłumaczenie materiałów źródłowych: Jakub Grudniewski
