× Zamknij
× zamknij menu

Indeks represjonowanych

Wołowiec Stanisława, Wołowiec Janina, Wołowiec Leokadia, Wołowiec Bronisława, Wołowiec Kazimiera

Wołowiec Stanisława, narodowość polska, w okresie okupacji zamieszkała w Zajączkowie Kreishaupt. Starachowice, dystrykt radomski, GG. 

Wołowiec Janina, w chwili śmierci ok. 12 lat, córka Stanisławy, w okresie okupacji zamieszkała w Zajączkowie, Kreishaupt. Starachowice, dystrykt radomski, GG.

Wołowiec Leokadia, w chwili śmierci ok. 10 lat, córka Stanisławy, w okresie okupacji zamieszkała w Zajączkowie, Kreishaupt. Starachowice, dystrykt radomski, GG.

Wołowiec Bronisława, w chwili śmierci ok. 3 lata, córka Stanisławy, w okresie okupacji zamieszkała w Zajączkowie, Kreishaupt. Starachowice, dystrykt radomski, GG.

Wołowiec Kazimiera, w chwili śmierci ok. 6 miesięcy, córka Stanisławy, w okresie okupacji zamieszkała w Zajączkowie, Kreishaupt. Starachowice, dystrykt radomski, GG.

 

Przyczyny, okoliczności i rodzaj represji:

Rodzina Wołowców zamieszkiwała w miejscowości Zajączków. Ojciec rodziny, Gabriel, został z nieznanego powodu osadzony w KL Auschwitz i zmarł tam w lutym 1942 r. Jesienią 1942 r. Stanisława Wołowiec udzielała pomocy materialnej oraz schronienia ludności żydowskiej, m.in. trójce dzieci żydowskich koczujących w pobliskim lesie. Dzieci te zostały jednak schwytane przez policjantów niemieckich, a następnie rozstrzelane na cmentarzu żydowskim w Ciepielowie. Nie są znane okoliczności znalezienia ich kryjówki przez Niemów. Nie można także wykluczyć, że przed egzekucją dzieci wyjawiły nazwisko osoby udzielającej im pomocy. W bliżej nieokreślonych okolicznościach, prawdopodobnie na skutek donosu, 11 stycznia 1942 r. gospodarstwo rodziny Wołowców zostało otoczone przez kilkuosobową grupę żandarmów niemieckich z posterunku w Ciepielowie. W tym czasie w domu znajdował się jeszcze pracujący u nich Franciszek Zaborski pochodzący ze wsi Ranachów. Do domu Wołowców przywieziono także furmanką z pobliskiej miejscowości Józefa Jelonka – powinowatego Marii Wołowiec. Przy czym nie wiadomo, czy udzielał on pomocy ludności żydowskiej. Około godziny 12.00, po przybyciu furmanki z Józefem Jelonkiem, policjanci rozstrzelali wszystkie wymienione osoby w stodole należącej do Stanisławy Wołowiec. Następnie, podobnie jak w Ciepielowie i Rekówce, obrabowali gospodarstwo z wartościowych przedmiotów i zwierząt gospodarskich, a stodołę kryjącą ciała ofiar podpalili.


Bibliografia: Fajkowski J., Religa J., Zbrodnie hitlerowskie na wsi polskiej 1939–1945, Warszawa 1981, s. 306; List of Poles Killed Helping Jews During the Holocaust, http://www. holocaustforgotten.com/list.htm, dostęp 21 XII 2018 r.; Młynarczyk J.A., Piątkowski S., Cena poświęcenia. Zbrodnie na Polakach za pomoc udzielaną Żydom w rejonie Ciepielowa, Kraków 2007, s. 108–110. Wroński S., Zwolak M., Polacy i Żydzi 1939–1945, Warszawa 1971, s. 415; Zajączkowski W., Martyrs of charity, Washington D.C. 1988, s. 279.

Autor: Tomasz Domański

Wpis pochodzi z:

Represje za pomoc Żydom na okupowanych ziemiach polskich w czasie II wojny światowej


Opis oraz gdzie kupić