Dąbrowski Roman, urodzony 9 sierpnia 1907 r. we Lwowie, syn Antoniego i Praksedy, żona Zofia, czworo dzieci, zamieszkały w czasie okupacji we Lwowie (Lemberg), dystrykt Galicja, GG.
Przyczyny, okoliczności i rodzaj represji:
Od czerwca 1943 r. do późnej wiosny 1944 r. razem z żoną Zofią ukrywali sześć osób pochodzenia żydowskiego, m.in. ojca Rozalii Safro, jej siostrę z mężem, mężczyznę o nazwisku Plyskin, a także adwokata i jego znajomego o nieustalonych personaliach. Żydzi przebywali w ich mieszkaniu w specjalnie przygotowanej kryjówce za dobudowaną ścianą. Tylko małżeństwo Dąbrowskich i ich najstarsza, piętnastoletnia córka Teresa wiedzieli o ukrywających się tam osobach. Troje młodszych dzieci nie znało prawdy. Początkowo Dąbrowski brał pieniądze za mieszkanie od rodziny Safro, ale kiedy się skończyły, utrzymywał ich za darmo. Dąbrowskiego wydali Gestapo członkowie rodziny jego matki. Rozalia Safro, która ukrywała się u innej osoby, przypadkowo przyszła do mieszkania Dąbrowskich, gdy już przebywali tam Niemcy. Gestapowcy nie uwierzyli w jej zapewnienia, że nie jest Żydówką, śmiali się z tego, powołując się na jej podobieństwo do siostry. Roman Dąbrowski został wyprowadzony z domu w kajdankach razem ze wszystkimi Żydami, których ukrywał. Jego żona Zofia ubłagała funkcjonariuszy, by ze względu na małe dzieci pozwolili jej zostać. Dąbrowski po dwóch dniach pobytu w areszcie trafił do więzienia przy ul. Kazimierzowskiej we Lwowie razem z Rozalią Safro, która nadal utrzymywała, że nie jest Żydówką i nie ma nic wspólnego z zatrzymanymi. Jej ojciec, reszta rodziny i inne ukrywające się w mieszkaniu Romana Dąbrowskiego osoby trafiły do obozu we Lwowie, a następnie do KL Plaszow. Dąbrowski podczas przesłuchań nie zdradził żydowskiego pochodzenia Rozalii Safro. Okupację przeżyli wszyscy, których ukrywał Roman Dąbrowski oprócz siostry Safro, która zginęła w obozie KL Plaszow. Roman Dąbrowski został zwolniony z więzienia kilka tygodni po zatrzymaniu. Jego rodzina także ocalała. Po zakończeniu niemieckiej okupacji Lwowa Rozalia Safro i Roman Dąbrowski utrzymywali kontakt. Rodzina Dąbrowskich była w trudnej sytuacji materialnej, Rozalia pomagała im finansowo.
Źródła: AP Obwodu Lwowskiego, Sąd Specjalny przy Niemieckim Sądzie we Lwowie, nr zespołu P-77, 1/847; AŻIH, 301/1521, Relacje z Zagłady, Relacja Rozali Rajs, z domu Safro.
Autorzy: Jolanta Pawnik
