Czuczkies (Czuczkes/Czukes) z d. Szeferkiewicz Irena, urodzona 1921 r. w Tomaszowie Mazowieckim, narodowość polska, tłumaczka, kasjerka w łaźni (w czasie wojny), zamieszkała w okresie okupacji we Lwowie (Lemberg), dystrykt Galicja, GG.
Przyczyny, okoliczności i rodzaj represji:
Irena Szeferkiewicz od chwili wkroczenia wojsk niemieckich do Lwowa, 30 czerwca 1941 r., udzielała pomocy swojemu narzeczonemu (potem mężowi) oraz jego córce Annie Czuczkies. Początkowo starała się zapewnić mężczyźnie pracę gwarantującą przetrwanie, dziewczynkę zaś zabrała do swojego mieszkania. W miarę wzrastania terroru wynajęła mieszkanie, w którym zrobiła skrytkę dla narzeczonego. Czuczkies wraz z córką ukrywał się u niej od grudnia 1942 r. Ponadto Irena pomagała znajomym Żydom przebywającym w getcie. Na skutek donosu, że utrzymywała bliskie kontakty z Żydem Czuczkiesem oraz że posiada wiedzę o miejscu jego pobytu, została aresztowana przez Gestapo w lutym 1943 r. Kobieta zaprzeczała i została przeniesiona do więzienia przy ul. Łęckiego, gdzie poddano ją torturom. W ich rezultacie Szeferkiewicz stała się bezpłodna. Po wypuszczeniu z aresztu kobieta nadal ukrywała w swoim mieszkaniu Czuczkiesa oraz jego córkę, której w międzyczasie załatwiła fałszywą metrykę chrztu. Cała trójka przeżyła do końca okupacji. Po wojnie Irena Szeferkiewicz wyszła za mąż za Czuczkiesa i zamieszkała w Łodzi.
Źródła: AŻIH, 301/1500, Relacje z czasów Zagłady, Relacja Ireny Czuczkies.
Autor: Monika Taras
