Molenda Jan, urodzony 29 października 1896 r., zawód: rolnik, zamieszkały w okresie okupacji w Sprowej (powiat jędrzejowski).
Przyczyny, okoliczności i rodzaj represji:
Od 1942 r. do października 1943 r. na terenie swojego gospodarstwa przechowywał 23 Żydów. W zlokalizowanym za domem bunkrze ukrywali się m.in.: rodzina Manowiczów ze Szczekocin (około 50-letnia matka oraz siedmioro dzieci w wieku 14–25 lat), rodzina Kuców z Raszkowa (rodzice i dwoje dzieci w wieku 8–10 lat), rodzina Faktorów ze Szczekocin (rodzice i dwoje dzieci w wieku 14–17 lat), 25-letni mężczyzna o nazwisku Przetacki ze Szczekocin, 24-letni mężczyzna o nazwisku Maks z Dąbrowicy, pochodząca ze Słupi kobieta o imieniu Szlama oraz dwaj mężczyźni z Łodzi. W październiku 1943 r. Niemcy otoczyli wieś i przeprowadzili w niej przeszukanie. Na strychu domu Jana Molendy znaleźli jednego z Żydów. W wyniku dalszej szczegółowej rewizji w całym gospodarstwie odnaleźli znajdujący się na jego terenie bunkier. Niemcy zastrzelili za stodołą 18 z ukrywających się wówczas osób. Trzech mężczyzn wraz z Molendą zawieźli na posterunek żandarmerii w Szczekocinach. Stamtąd Jan Molenda przewieziony został do aresztu w Jędrzejowie, skąd później wraz z kilkunastoma współwięźniami zbiegł i do końca wojny pozostawał w ukryciu.
Źródło: AIPN Ki, Ds. 47/67, Masowe egzekucje ludności cywilnej w powiecie Jędrzejów 1940–1944 (Walter Lorent i inni), t. 6.
Bibliografia: Nowak J., Wieś w akcji pomocy Żydom w czasie okupacji, „Rocznik Dziejów Ruchu Ludowego” 1970.
Autor: Edyta Krężołek
