Śnieżek Danuta z domu Kamińska, urodzona 20 lutego 1929 r. w Krakowie; córka Jana i Natalii, uczennica, zamieszkała w Krakowie.
Przyczyny, okoliczności i rodzaj represji:
Wraz z ojcem Janem, matką Natalią oraz rodzeństwem Karolem, Mieczysławem, Janiną i Władysławą udzielała pomocy osobom narodowości żydowskiej (byli wśród nich m.in.: Alicja Siegel, Schreibtaffel, Bachman, Steger, Jan Łazęga, Henia Łazęga, Szijek Łazęga, Mendel Rappaport, Fryda Rappaport). Dostarczała żywność ukrywającym się osobom oraz udzielała schronienia Heni Łazędze oraz Frydzie Rappaport w mieszkaniu przy ul. Topolowej 46. Ponadto była łączniczką pomiędzy związanym z ZWZ‑AK Związkiem Ociemniałych Żołnierzy RP, którego przewodniczącym był jej ojciec, a gettem w Krakowie-Podgórzu. W grudniu 1942 r. została brutalnie pobita w trakcie próby przedostania się na teren getta Kraków- Podgórze, w wyniku czego odniosła trwały uszczerbek na zdrowiu.
Źródło: AŻIH, Dział Dokumentacji Odznaczeń Yad Vashem w Żydowskim Instytucie Historycznym (1979–2004), sygn. 2090 [Relacja Alicji Siege z dnia 3 września 1946 roku; Zaświadczenie nr 298/73 wydane przez ZBoWiD Zarząd Okręgu w Krakowie dnia 14 kwietnia 1973 r., Oświadczenie Henryka Góreckiego dot. pomocy udzielanej przez Danutę Śnieżek z d. Kamińską z dnia 1 lutego 1984 roku; Kwestionariusz personalny wypełniony przez Danutę Śnieżek w dniu 19 lipca 1994 roku na potrzeby procedury przyznania odznaczenia SWNŚ; Relacja Danuty Śnieżek]; Yad Vashem, Departament Sprawiedliwych wśród Narodów Świata, sygn. 6988.
Autor: Tomasz Gonet
