Tadeusz Bagiński wraz ze swą matką Ludmiłą, mieszkańcy Białegostoku, ukryli w swym domu na strychu małżeństwo Anatola i Zofię Rabinowiczów. Tadeusz i Anatol byli kolegami w pracy. W lutym 1944 r. Rabinowiczom urodziło się dziecko dla którego Bagińscy znaleźli rodzinę, która zechciała się nim zaopiekować, niestety dziecko zmarło. Anatol, chcąc finansowo wesprzeć biedną rodzinę opiekunów, handlował na targu i został rozpoznany i wydany Niemcom. Potem udało mu się zbiec z niewoli i wrócić do żony. Po wojnie Rabinowiczowie wrócili do rodzinnej Łodzi i zabrali ze sobą Ludmiłę, ich dzieci później nazywały ją „babcią”. Instytut Yad Vashem nadał tytuły Sprawiedliwych wśród Narodów Świata Ludmile i Tadeuszowi Bagińskim w 1992 r.