Karol Bogunki, ks. Jan Pawlicki i Alfred Schuessel zostali uhonorowani tytułem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata w roku 1969. Po masakrze Żydów, jaką w Zborowie urządzili w roku 1942 Niemcy wraz z ukraińskimi pomocnikami, Maksymilian Doll wraz z żoną Anną i córką Janiną postanowili poszukać schronienia wśród Polaków. W fałszywe dokumenty zaopatrzył ich miejscowy ksiądz, Jan Pawlicki. Uciekinierzy udali się do Brzeżan, gdzie Karol Bogunki znalazł dla nich pracę u znajomego. Kiedy w 1943 roku Doll został aresztowany przez Gestapo Bogunki udał się pospiesznie na posterunek świadcząc, iż Doll nie jest Żydem, lecz Polakiem, jego dawnym znajomym. Po uwolnieniu Doll zaczął pracować w biurze kierowanym przez dr. Alfreda Schuessela. Ten ostatni wiedział, że Doll jest Żydem, ale nie doniósł na niego, a nawet bardzo mu pomagał. Gdy Dollowie zostali ponownie aresztowani przez Gestapo Schuessel użył swych kontaktów w rządzie GG dla ich uwolnienia. Dzięki temu cała rodzina przetrwała wojnę, po wojnie wyjeżdżając do Izraela.Zofia została uhonorowana tytułem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata w roku 1986.Dzięki płynnej znajomości niemieckiego Zofia Śniadecka została zatrudniona jako sekretarka w firmie niemieckiej posiadającej warsztaty w getcie. W ten sposób mogła pomagać swym żydowskim przyjaciołom. Wiosną 1942 roku, na prośbę Rosy Podhorcer, Zofia zabrała do domu jej całą, 7-osobową rodzinę. Następnie wyszukała im bezpieczną kryjówkę na wsi, pozostawiając u siebie Emila Orensteina, jako osobę o najbardziej żydowskim wyglądzie. W marcu 1944 roku trafiła do niej siostra Emila, która w jej mieszkaniu urodziła córeczkę o imieniu Danuta. Niestety Niemcy wyśledzili rodziny Podhorcer i wszystkich zamordowali. Zofia natychmiast musiała opuścić swe mieszkanie zamieszkując wraz z córeczką siostry Emila u znajomych, zaś jego samego umieściła u swego brata. Po wojnie Zofia wyszła za Emila (który zmienił nazwisko na Ornatowski), wychowując jego siostrzenicę Danutę.