Na jesieni 1942 roku Katarzyna Kazimierczak, wraz z kilkoma innymi mieszkańcami Radomia, po raz kolejny wiozła żywność dla Żydów z opoczyńskiego getta. Zginęła w urządzonej przez Niemców zasadzce. Była w 7 miesiącu ciąży, w domu czekało na nią dwoje dzieci. Represje dotknęły także jej ojca i brata, obaj zginęli w obozach.