Krystyna Dańko z Otwocka pomogła zaprzyjaźnionej rodzinie Kokoszków w ucieczce z getta. Znalazła kryjówkę dla Heleny i jej rodziców a młodszą córkę Kokoszków – Marię, umieściła w sierocińcu. Dostarczała im żywność, ubrania i pieniądze oraz była łączniczką z Marią.
W 1998 r. otrzymała tytuł Sprawiedliwej.
Kazimierz Dębicki z żoną Sylwią w czasie wojny zamieszkali w Otwocku. Rada Główna Opiekuńcza przysłała do nich Blimę Fryd, ukrywającą się pod nazwiskiem Krystyna Drapała. Zatrudnili ją jako gosposię domyślając się, że jest Żydówką. Pozostała z nimi do wyzwolenia. Po wojnie Blima wyjechała do Izraela.
W 1996 r. Dębiccy otrzymali tytuły Sprawiedliwych.
Helena Fiejka, mieszkanka Otwocka, przyjęła do swego domu Leę Russak i Arona Moszkowicza. Z mężem przygotowali kryjówkę w zakładzie stolarskim. Początkowo zbiedzy płacili za swój pobyt. Po pewnym czasie dołączyło do nich małżeństwo Grynszpanów z córką. Jednak pewnego dnia mąż Heleny zażądał, aby Żydzi ich opuścili. Po pewnym czasie zmuszeni byli jednak do nich wrócić. Po wyzwoleniu Moszkowicz zginął jako żołnierz Armii Czerwonej, Lea wyjechała do Izraela, a Grynszpanowie wyjechali do Kanady.
W 1993 r. Helena otrzymała tytuł Sprawiedliwej.
Marceli i Janina Górscy, mieszkający w Otwocku, ocalili życie rodzinie Geldblumów, których działalność przejęli w czasie wojny. Opłacili kryjówkę, w której Geldblumowie dotrwali do wyzwolenia.
W 1985 r. Górscy otrzymali tytuły Sprawiedliwych.
Jan Jańczuk mieszkaniec Otwocka z bratem mieszkającym we wsi Bronin w okolicach Siedlec, uratowali Zygmunta Buszmica. Po kilkumiesięcznych pobytach u obu braci, Buszmic był zmuszony do dalszej tułaczki aż do wyzwolenia. Po wojnie wyjechał do Izraela.
W 1991 r. bracia Jańczukowie otrzymali tytuły Sprawiedliwych.