Ludwika Piasecka była urzędniczką w niemieckim urzędzie pracy (Arbeitsamt) w Kamieniu Koszyrskim. Na początku 1942 roku, wiedząc że Niemcy zamierzają przeprowadzić w getcie akcję wysiedleńczą zaproponowała jednej z żydowskich robotnic, Marii Oremland (potem Wolińska), że ukryje ją z rodziną u siebie. W środku nocy przybyło do niej 13 osób. Ukryła ich na strychu. Gdy akcja w getcie została zakończona wrócili oni do getta. Sytuacja powtórzyła się, gdy getto miało być likwidowane. Tym razem do Piaseckiej przybyło 15 osób. Znaleźli schronienie u dwóch Ukrainek, Anny i Ewtichi Marczuk. Jedna z dwu kobiet, które zamieszkiwały z Piasecką posługując się fałszywymi dokumentami została wytropiona przez Niemców i aresztowana razem z nią. Uratowała swoją dotychczasową wybawicielkę zaprzeczając, iż tamta jej w czymkolwiek pomagała. Została zastrzelona, ale Piasecką zwolniono.
Ludwika Piasecka została uhonorowana tytułem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata w roku 1996.