× Zamknij
× zamknij menu

Pomoc poza granicami kraju

Pomoc niesioną Żydom przez Polaków poza granicami okupowanego Kraju można podzielić na Pomoc organizowaną pod auspicjami Rządu Polskiego na uchodźstwie, oraz Pomoc od niego niezależną.
 

Wśród akcji prowadzonych w porozumieniu z Rządem Polskim wymienić można:

1) Wielokrotne deklaracje i oświadczenia Rządu Polskiego,
  • biorącego pod swą protekcję ludność żydowską zamieszkującą okupowane ziemie polskie oraz wszystkich obywateli polskich pochodzenia żydowskiego,
  • domagającego się potępienia działań niemieckich na ziemiach polskich oraz przedsięwzięcia działań dla powstrzymania ludobójstwa.
2) Pomoc polskich placówek dyplomatycznych dla
  • osób starających się o dokumenty pozwalające na swobodne podróżowanie,
  • organizacji żydowskich na świecie na polu współdziałania we wspieraniu polskich Żydów.
3) Działalność Międzystowarzyszeniowej Rady Żydów Polskich w Wielkiej Brytanii, zainicjowanej przez Ignacego Szwarcbarta oraz Emanuela Scherera w roku 1940.

4) Działalność Rady do Spraw Ratowania Ludności Żydowskiej w Polsce, utworzonej w Londynie w kwietniu 1944 roku. Na jej czele stanął Adam Ciołkosz, członek PPS.

5) Działalność Henryka Sławika, który za pośrednictwem podporządkowanych Rządowi w Londynie struktur politycznych niósł Pomoc i ocalił życie tysięcy Żydów.


Akcje Rządu Polskiego są bardzo mało znane. Występowały prawdopodobnie w większości skupisk polskich, gdzie istniała tradycja polsko-żydowskiej współpracy. Zdarzały się przypadki Pomocy nawet w niewoli niemieckiej. Zaliczyć do nich można m.in. inicjatywę oficerów Wojska Polskiego umieszczonych w oflagu II C Woldenberg, która została opisana przez Szymona Datnera w artykule: Udział polskich jeńców wojennych w ratowaniu Żydów w okresie II wojny światowej, „Biuletyn ŻIH” 1978, nr 107/108.